استارلینک📡✨🛰

استارلینک نام یک ماهواره است،شبکه ای که توسط شرکت خصوصی اسپیس ایکس توسعه یافته است ، برای ارائه اینترنت کم هزینه به مکان های دور. اسپیس ایکس در نهایت امیدوار است تا 42000 ماهواره در این به اصطلاح ابرصورت فلکی داشته باشد.

اندازه و مقیاس این پروژه اخترشناسان را متحیر می کند، زیرا می ترسند اجرام درخشان و در حال چرخش در مشاهدات کیهان اختلال ایجاد کنند.

 و همچنین کارشناسان ایمنی پروازهای فضایی که اکنون Starlink را منبع شماره یک خطر برخورد در مدار زمین می دانند. علاوه بر این، برخی از دانشمندان نگران هستند که مقدار فلزی که در جو زمین با خارج شدن ماهواره‌های قدیمی از مدار خارج می‌شود، می‌تواند باعث تغییرات غیرقابل پیش‌بینی در آب و هوای سیاره شود.

استارلینک: طرح اینترنت ماهواره ای

اولین 60 ماهواره ارتباطی اینترنتی استارلینک اسپیس ایکس به یکباره در این انیمیشن از تصاویر گرفته شده در طی پرتاب موفقیت‌آمیز 23 می 2019 از ایستگاه نیروی هوایی کیپ کاناورال، فلوریدا منتشر شد.

پیشنهاد اینترنت ماهواره ای اسپیس ایکس در ژانویه 2015 اعلام شد. اگرچه در آن زمان نامی برای آن ذکر نشد، مدیر عامل شرکت ایلان ماسک گفت که این شرکت اسنادی را برای قرار دادن حدود 4000 ماهواره در مدار پایین زمین به تنظیم کننده های بین المللی ارسال کرده است.

ماسک در جریان سخنرانی خود در سیاتل هنگام افشای این پروژه گفت: ما واقعاً در مورد چیزی صحبت می کنیم که در دراز مدت مانند بازسازی اینترنت در فضا است. (ایلان ماسک همچنین مالک شرکت خودروهای الکتریکی تسلا است، اما تسلا ماهواره تولید نمی کند.)

تخمین اولیه ماسک از تعداد ماهواره‌ها به زودی افزایش یافت، زیرا او امیدوار بود بتواند بخشی از بازار جهانی اتصال اینترنت به ارزش 1 تریلیون دلار را برای کمک به دستیابی به چشم انداز استعمار مریخ به دست آورد .

کمیسیون ارتباطات فدرال ایالات متحده(FCC) به اسپیس ایکس اجازه پرواز 12000 ماهواره استارلینک را داده است و این شرکت مدارک لازم را برای ارسال 30000 فضاپیمای اضافی به یک تنظیم کننده بین المللی ارائه کرده است .

به گفته آژانس فضایی اروپا ، برای درک این موضوع، از 5 ژانویه 2022، 12480 ماهواره در تمام تاریخ پرتاب شده اند که تنها 4900 ماهواره هنوز فعال هستند.  .

اسپیس ایکس اولین دو سفینه آزمایشی Starlink خود را به نام‌های TinTinA و TinTinB در فوریه 2018 به فضا پرتاب کرد. این ماموریت بدون مشکل انجام شد. بر اساس داده‌های اولیه، این شرکت از تنظیم‌کننده‌ها درخواست کرد که به ناوگان خود اجازه دهند در ارتفاعات پایین‌تر از برنامه‌ریزی اولیه فعالیت کنند و FCC موافقت کرد. 

اولین 60 ماهواره استارلینک در 23 می 2019 با موشک فالکون 9 اسپیس ایکس پرتاب شد. این ماهواره ها با پیروزی به ارتفاع عملیاتی خود یعنی 340 مایل رسیدند .

به اندازه ای پایین که توسط نیروی هوا در عرض چند سال به زمین کشیده شوند تا بعد از مرگ تبدیل به زباله های فضایی نشوند.

نحوه کار ماهواره های STARLINK

سرویس اینترنت استارلینک اسپیس ایکس از یک ترمینال زمینی (سمت راست) و آنتن اینترنت پرسرعت ماهواره ای تشکیل شده است.

سرویس اینترنت استارلینک اسپیس ایکس از یک ترمینال زمینی (سمت راست) و آنتن اینترنت پرسرعت ماهواره ای تشکیل شده است.

نسخه فعلی هر ماهواره Starlink 573 پوند وزن دارد. (260 کیلوگرم) و طبق مجله Sky & Telescope است، تقریباً به اندازه یک میز.

به‌جای ارسال سیگنال‌های اینترنت از طریق کابل‌های الکتریکی، که باید به صورت فیزیکی برای رسیدن به مکان‌های دوردست تنظیم شوند، اینترنت ماهواره‌ای با ارسال اطلاعات از خلاء فضا کار می‌کند، که ۴۷ درصد سریع‌تر از کابل فیبر نوری حرکت می‌کند.

اینترنت ماهواره‌ای حال حاظر با استفاده از فضاپیماهایی بزرگ کار می‌کند که در مدار 22236 مایلی بالای یک نقطه مشخصی روی زمین قرار دارند.

 اما در این فاصله، به طور کلی تاخیرهای زمانی قابل توجهی در ارسال و دریافت داده وجود دارد.

ماهواره‌های استارلینک با نزدیک‌تر شدن به سیاره‌مان و شبکه‌سازی با هم، می‌توانند حجم زیادی از اطلاعات را به سرعت به هر نقطه از زمین منتقل کنند، حتی در اقیانوس‌ها و در مکان‌های بسیار صعب العبور که قرار دادن کابل‌های فیبر نوری گران است. پایین.

ماسک گفته است که شبکه استارلینک می‌تواند پس از راه‌اندازی 400 فضاپیما، پوشش اینترنتی «کوچک» و پس از عملیاتی شدن حدود 800 ماهواره، پوشش «متوسط» ارائه کند.

تا اوایل ژانویه 2022، SpaceX بیش از 1900 Starlink را پرتاب کرده بود،ماهواره ها به طور کلی این صورت فلکی در حال حاضر به عنوان بخشی از یک برنامه آزمایش بتا، خدمات پهنای باند را در مناطق منتخب در سراسر جهان ارائه می دهد.

طبق راهنمای Starlink با سرعت دانلود بین 100 مگابیت بر ثانیه و 200 مگابیت بر ثانیه و تأخیر کمتر از 20 میلی ثانیه.

کاربران روی زمین با استفاده از کیت فروخته شده توسط SpaceX به سیگنال های پهنای باند دسترسی پیدا می کنند. به گفته وب سایت شرکت، این کیت حاوی یک بشقاب ماهواره ای کوچک با سه پایه نصب، یک روتر وای فای، کابل ها و منبع تغذیه است.

STARLINK به عنوان منبع اصلی خطر برخورد مداری

اسپیس ایکس در سپتامبر 2019، زمانی که آژانس فضایی اروپا (ESA) اعلام کرد که ماهواره Aeolus خود را به انجام مانورهای گریزان و اجتناب از برخورد با “Starlink 44″، یکی از 60 ماهواره اول در ابرصورت فلکی، هدایت کرده است، واکنش های شدیدتری دریافت کرد.

آژانس پس از اطلاع از ارتش ایالات متحده که احتمال برخورد 1 در 1000 است – 10 برابر بیشتر از آستانه ESA برای انجام یک مانور جلوگیری از برخورد، وارد عمل شد.

در آگوست 2021، هیو لوئیس، رئیس گروه تحقیقات فضانوردی در دانشگاه ساوتهمپتون، بریتانیا و کارشناس برجسته زباله های فضایی در اروپا، به Space.com گفت که ماهواره های Starlink منحصرا منبع اصلی خطر برخورد در مدار پایین زمین می‌باشند.

طبق مدل‌های کامپیوتری، در آن زمان، ماهواره‌های استارلینک هر هفته در حدود 1600 رویارویی بین دو فضاپیما نزدیک‌تر از 0.6 مایل (1 کیلومتر) شرکت داشتند. این حدود 50 درصد از تمام این حوادث است. این تعداد با پرتاب هر دسته جدید از ماهواره ها به فضا افزایش می یابد. لوئیس گفت تا زمانی که استارلینک تمام 12000 ماهواره صورت فلکی نسل اول خود را مستقر کند، به 90 درصد می رسد.

لوئیس همچنین ابراز نگرانی کرد که اپراتور استارلینک اسپیس ایکس، یک تازه وارد در کسب و کار ماهواره، اکنون تنها مسلط ترین بازیگر در این زمینه است که تصمیماتش می تواند بر ایمنی همه عملیات در مدار پایین زمین تأثیر بگذارد.

اثرات STARLINK بر جو

اسپیس ایکس می‌خواهد هر پنج سال یکدفعه ابرصورت فلکی استارلینک را با فناوری جدیدتر به روزرسانی کند.

در پایان خدمت، ماهواره های قدیمی به جو زمین هدایت می شوند و در آنجا می سوزند. وقتی صحبت از جلوگیری از زباله های فضایی به میان می آید، مطمئناً قابل ستایش است، با این حال، مشکل دیگری وجود دارد.

حجم عظیمی از ماهواره‌هایی که در لایه‌های فوقانی بکر جو می‌سوزانند، در واقع می‌توانند شیمی اتمسفر را تغییر دهند و عواقب غیرقابل پیش‌بینی برای حیات روی این سیاره داشته باشند.

در مقاله ای که در می 2021 در مجله Scientific Reports منتشر شد  محقق کانادایی، آرون بولی، گفت که آلومینیومی که ماهواره ها از آن ساخته شده اند، در هنگام سوختن، اکسید آلومینیوم تولید می کند که به نام آلومینا نیز شناخته می شود. او هشدار داد که آلومینا به عنوان عامل تخریب لایه ازن شناخته شده است و همچنین می تواند توانایی اتمسفر برای انعکاس گرما را تغییر دهد.

بولی به Space .com گفت: آلومینا نور را در طول موج‌های خاصی منعکس می‌کند و اگر مقدار کافی آلومینا را در جو تخلیه کنید، پراکندگی ایجاد می‌کنید و در نهایت آلبدوی سیاره را تغییر می‌دهید .

این می تواند منجر به یک آزمایش ژئومهندسی خارج از کنترل شود، یعنی تغییر در تعادل آب و هوای زمین.

به گفته دانشمندان، مشکل این است که در آن لایه های مرتفع جو، ذرات احتمالا برای همیشه باقی خواهند ماند.